Oogst van Roest

  • by Pierre Grande Guerre
  • 27 May, 2019

DUTCH Page - Column d.d. 22 juni 2007

Bommen en granaten trof ik ook dit jaar weer aan bij ons bezoek aan de Somme. Soms zie je met een enigszins geoefend oog de negentig jaar oude, verroeste explosieven nog liggen langs de kant van een onverhard karrenspoor.
 
De machthebbers zaaiden lang geleden een oorlog. Bijna honderd jaar later ploegen de boeren nog steeds de oogst van hun roestige staal omhoog. Door een natuurlijk proces van de winterse bevriezing van de toplaag van het aardoppervlak, het doorsijpelen van water naar beneden, vervolgens de bevriezing van het grondwater, waardoor er een vacuüm-achtige zuigwerking en een stuwing omhoog van grondlagen plaatsvindt, bevorderd door opdooien, wordt alles, wat zich daar in die grondlaag bevindt, mee omhoog gevoerd tot juist onder de ploeglaag of in de ploeglaag. Dat kan gaan om schroot, granaten, lijken, en allerlei klein spul, dat soldaten bij zich plegen te hebben. Zo heeft een archeoloog althans dit ooit eens aan mij uitgelegd. Het is eigenlijk een kwestie van diep bevriezen en letterlijk weer opdooien.
 
Zo ploegen elk voorjaar de boeren langs het 750 km lange Westelijk Front van de Grote Oorlog nog voor vele tonnen aan oorlogsschroot omhoog. Soms vond ik, als geïnteresseerde bezoeker, een granaat op de muur van een begraafplaats liggen. Een andere keer bezocht ik de beruchte Sunken Lane, een holle landweg onderaan de Hawthorn Ridge, waar veel Britse soldaten op 1 juli 1916 beschutting zochten voor het moordende machinegeweervuur van de Duitsers. Daar trof ik twee flinke obussen, door een boer netjes bij elkaar geparkeerd, om opgehaald te worden door de Franse explosieven-dienst. Op zoek naar een Britse bunker in de velden bij Martinpuich liep ik langs de rand van een aardappelveld, waar ik een wel erg vroege en grote aardappel mijn aandacht trok. Bij nadere beschouwing bleek het een “Mill’s Bomb” te zijn, een Engelse handgranaat, die nog half onder de löss klei van de Somme-streek zat, maar nog volledig in tact was. Die handgranaat zal de boer wel bij het rooien nog tegenkomen.
De boeren langs het voormalige front zijn van kinds af aan gewend om met deze verroeste bommen om te gaan. “Er kan nieks mis mee gaan, zolang gij er maar niet met een hamer op slaat”, zei mij ooit eens de West-Vlaamse eigenaar van een aardig stapeltje roestige obussen.
Maar ik geef er toch de voorkeur aan, hoe jongensachtig spannend ik dit ook moge vinden, om die onbetrouwbare explosieven lekker te laten liggen. Vooral om veiligheidsredenen laat ik ze liggen. Je weet maar nooit. Elk jaar hoor ik tijdens een front-trip wel weer een verhaal van een of andere autochtone verzamelaar, dat er hier een boer gedood is bij het op ploegen of dat er daar een plaatselijke verzamelaar zwaar gewond is geraakt bij het schoonmaken van dit dodelijke metaal. Ook dit jaar weer. Anderzijds hoorde ik ook triomfverhalen, zoals over die boer, die op een compleet kanon was gestoten en deze had uitgegraven.
 
In Frankrijk is het overigens bij wet verboden, tenzij het jouw eigen grond is, om zomaar te gaan graven, al of niet met een metaaldetector. Het is tevens verboden om spullen, ook bijvoorbeeld relatief onschuldige helmen, van het slagveld mee te nemen. Het verbod is enerzijds gegrond op respect voor de doden, die vaak nog zijn achtergebleven in de bodem van het slagveld. Zo mag bijvoorbeeld niemand het beruchte High Wood nabij Longueval betreden. Er schijnen nog duizenden lijken, maar ook explosieven, in de bodem te liggen. Aan de andere kant dient het verbod als bescherming van het culturele erfgoed en als bescherming van de eigen veiligheid.
 
Ik loop dus niet met een metaaldetector rond, ik graaf niet, maar ik let gewoon goed op. Op deze manier zag ik enige tientallen bommen en granaten zomaar langs de kant van een pad of een weg liggen. Ik ben echter wel weer klein jongetje genoeg om er altijd een foto van te maken om “mijn” oogst van roest te bewaren voor later. De bommen en granaten zelf laat ik zorgvuldig onberoerd.
 
Pierre
 
Foto's boven: © Pierre Grande Guerre 2007
by Pierre Grande Guerre 29 November 2019
by Pierre Grande Guerre 14 November 2019

Inleiding: Franz Von Papen & Werner Horn; schaker en pion

Onlangs stuitte ik in een oud boek (1) van 1919 op een opmerkelijk verhaal over een Duitse Luitenant, die in begin februari 1915 een half geslaagde bomaanslag pleegt op een spoorbrug over een grensrivier tussen de Verenigde Staten en Canada. Ook al staat de bekentenis van de dader, Werner Horn, deels in het boek te lezen, de naam van zijn opdrachtgever zal Horn blijven verzwijgen. Na wat verder zoeken vond ik ook de naam van Horn’s opdrachtgever, Franz von Papen, een van de aangeklaagden van het latere Neurenberg Proces in 1946.

In een Grote Oorlog als de Eerste Wereldoorlog  is Horn’s aanslag op de brug uiteraard slechts een bescheiden wapenfeit. Toch vermoed ik dat dit relatief onbekende verhaal, dat de geschiedenis is ingegaan als de “ Vanceboro International Bridge Bombing ”, nog interessante kanten kent. Het is onder andere een spionageverhaal over hoe in een groter plan een sluwe schaker zijn naïeve pion offert.  

Beknopte situatieschets Canada en de Verenigde Staten in 1915

by Pierre Grande Guerre 1 October 2019

This trip we start at the Léomont near Vitrimont and we will with some exceptions concentrate on the Battle of Lorraine of August-September 1914 in the area, called, the “Trouée de Charmes”, the Gap of Charmes.

After the Léomont battlefield we continue our explorations to Friscati hill and its Nécropole Nationale. Next we pay a visit to the battlefield of la Tombe to go on to the Château de Lunéville. There we cross the Vezouze to move on southward to the Bayon Nécropole Nationale. At Bayon we cross the Moselle to pass Charmes for the panorama over the battlefield from the Haut du Mont. North-west of Charmes we will visit the British Military Cemetery containing 1918 war victims. From Charmes we go northward to the battlefield of the First French Victory of the Great War, the Battle of Rozelieures of 25 August 1914. North of Rozelieures we will visit the village of Gerbéviller. From there we make a jump northward to visit the ruins of Fort de Manonviller to finish with an interesting French Dressing Station bunker, west of Domjevin.

by Pierre Grande Guerre 18 September 2019
Though we depart from Badonviller in the Northern Vosges , we make a jump northward to the east of Lunéville and Manonviller. We start at Avricourt on the border of Alsace and Lorraine. From the Avricourt Deutscher Soldatenfriedhof we explore the southern Lorraine battlefields ; the mine craters of Leintrey , the Franco- German war cemetery and Côte 303 at Reillon , and some German bunkers near Gondrexon , Montreux , and Parux.
by Pierre Grande Guerre 13 September 2019
We depart from Raon-l’Etape to drive northward via Badonviller to Montreux to visit the  "Circuit du Front Allemand 14-18", the  Montreux German Front Walk 14-18,  with its trenches , breastworks , and at least twenty bunkers.
by Pierre Grande Guerre 8 September 2019
North-east of Nancy, east of Pont-à-Mousson, and south-east of Metz we visit the battlefields of the Battle of Morhange of 14 until 20 August 1914. We follow mainly topographically the route of the French advance eastward over the Franco-German border of 1871-1918.
During this visit, we try to focus on the day that the momentum of the battle switched from the French side to the advantage of the Bavarian side: the day of 20 August 1914, when the Bavarians rapidly re-conquered the territory around Morhange , being also the day of the start of their rather successful “Schlacht in Lothringen”.
We will visit beautiful landscapes of the "Parc Naturel Régional de Lorraine", memorials, ossuaries, and cemeteries. Sometimes we will divert to other periods of the Great War, honouring Russian and Romanian soldiers, who died in this sector. We start our route at the border village of Manhoué, and via Frémery, Oron, Chicourt, Morhange, Riche, Conthil, Lidrezing, Dieuze, Vergaville, Bidestroff, Cutting, Bisping we will finish in Nomeny and Mailly-sur-Seille, where the Germans halted their advance on 20 August 1914, and where they constructed from 1915 some interesting bunkers.
by Pierre Grande Guerre 5 September 2019
South of Manhoué we start this trip at Lanfroicourt along the French side of the Franco-German 1871-1918 border, marked by the meandering Seille river. We visit some French bunkers  in Lanfroicourt, near Array-et-Han and in Moivrons. From there we go northward to the outskirts of Nomeny and the hamlet of Brionne to visit the ( second ) memorial, commemorating the events in Nomeny of 20 August 1914. We continue westward to finish at the Monument du Grand Couronné at the Côte de Géneviève, a former French artillery base, which offers several panoramic views over the battlefield.
by Pierre Grande Guerre 28 August 2019
North of Pont-à-Mousson and south of Metz, we explore the relics of German bunkers and fortifications along the Franco-German 1871-1918 border. We start at Bouxières-sous-Froidmont to visit the nearby height of the Froidmont on the front line. This time we will show only a part of the Froidmont, focusing on its military significance.  From the Froidmont we continue via Longeville-lès-Cheminot and Sillegny to the “Forêt Domaniale de Sillegny” to explore some artillery ammunition bunkers. Next we continue to Marieulles for its three interesting bunkers and to Vezon for its line of ammunition depot bunkers. From Vezon we continue to the “Deutscher Kriegsgräberstätte Fey – Buch”. From Fey we go eastward, passing 6 bunkers near Coin-lès-Cuvry to finish our trip at the top construction of the “Feste Wagner” or “Fort Verny”, north of Verny.
by Pierre Grande Guerre 25 August 2019

From Badonviller or the Col du Donon we continue north-eastward for a visit to an extraordinarily well restored sample of German fortifications:  the Feste Kaiser Wilhelm II, or Fort de Mutzig,  lying on a height, some 8 km. away from the 1871-1918 Franco-German Border.

by Pierre Grande Guerre 23 August 2019
We concentrate on the German side of the front around "Markirch", Sainte Marie-aux-Mines, the so-called "Leber" front sector . We first pay a visit to the Sainte-Marie-aux-Mines Deutscher Soldatenfriedhof, and next to the southern side of the Col de Ste. Marie for the many interesting bunkers of the German positions at the Bernhardstein, at the north-eastern slopes of the Tête du Violu. On the next photo page about the Haut de Faîte we will continue with a visit to the northern side of the pass and the "Leber" sector.
More posts
Share by: